Fantastisch concert van de Compagniezangers in het
Gewandhaus in Leipzig.
De
Compagniezangers weten nu hoe het voelt te mogen optreden in een van de
beroemdste concertzalen van Europa: het Gewandhaus van Leipzig.
Hoe
ze daar terechtkwamen? Ze waren uitgenodigd voor een internationaal
zeeliederenfestival, samen met de Franse groep Pavillon Noir en het
Seemannschor Hamburg. Thema was: Eine Musikalische Weltreise. Het repertoire
van het koor was daarop afgestemd, ze kozen voor liedjes in het Nederlands,
Engels, Frans en zelfs in het Zweeds.
Naar
Leipzig was al een wereldreis op zich. Op tweede paasdag vertrokken ze al om
6.00 uur in de ochtend, om negen uur later in het hotel te arriveren. Gelukkig
waren ook de vrouwen uitgenodigd en heerste er een uitstekende, maar toch
ietwat gespannen sfeer in de bus. Nadat
de bagage in de kamers was gebracht, was het snel omkleden en op naar het
Gewandhaus voor een gezamenlijke repetitie en soundcheck. Na het eten begon het
programma al om 19.00 uur. De
Franse groep beet het spits af en daarna kwamen de Compagniezangers. Ze hadden allerlei visuele
elementen aan hun optreden toegevoegd, die met wisselend succes, maar zeer
zeker tot plezier van het publiek over het voetlicht werden gebracht. Daarna
volgde een optreden van het zeemanskoor uit Hamburg, zeer gedisciplineerd, maar
wel muzikaal. Toen kwam de pauze. Het koor was tevreden, maar
had het gevoel,
dat het beter moest kunnen. Of het nu kwam door de genuttigde consumpties, zal nooit
helemaal duidelijk worden, maar het lukte. Na de samenzang gingen ze tevreden
naar buiten. De mannen waren dorstig geworden. En een café in een Duitse
stad moest toch
niet moeilijk te vinden zijn. Dat viel wat tegen, maar uiteindelijk vonden de
mannen en vrouwen een plek, waar ze wat konden drinken en nog wat zingen.
Gelukkig was het hotel op loopafstand…
Dinsdagmorgen
hadden de Compagniezangers nog tot twee uur de tijd om de stad te bekijken.
Uiteraard werd de Thomas-kirche, waar Bach begraven ligt en Mendelssohn de
Mattheus Passion nieuw leven inblies, niet overgeslagen. Maar de Kaffee mit
Kuchen lieten ze ook niet aan zich voorbijgaan.
De
bus stond klaar bij het Gewandhaus en chauffeur André loodste iedereen weer
naar binnen. Exact om twee uur ging het
weer richting Medemblik. Rond 23.45 uur nam iedereen moe, maar voldaan
afscheid.
En
de volgende dag stonden de Compagniezangers alweer paraat in kasteel Radboud om
de opening van de tentoonstelling “Enteren” muzikaal te ondersteunen. Bikkels
zijn het.